Siedem łez

Pierwszą łzę odłożę na sprawy za późne.
Drugą skropię dzieci bez matek i braci
Trzecia będzie dla tych, co swe mózgi luźne
Powierzyli sercu, które wszystko straci.

Czwarta i piąta, jako smutku rodzeństwo
Spadną na sen spokojny, wieczny i gorzki
By już nigdy więcej żadne życia troski
Nie wróciły na świat, jako ich przekleństwo

Szósta będzie dla tych wszystkich ludzi,
Których zawiodłem podczas swego bycia.
Siódma, płynąc te marzenia zbudzi
O utracie doczesnego życia

autor

Myron

Dodano: 2010-03-12 17:05:35

Ten wiersz przeczytano 654 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie