SIEDEMSET LAT
Siedem wieków właśnie mija,
tyle liczy moja wioska.
Żyje wciąż i się rozwija,
to mój świat i moja Polska!
Gdy Łokietek jako książę,
przyznał prawo do istnienia,
wśród mełgiewskich wielu dążeń,
było to aby się zmieniać.
Nie ma chat co strzechy kryły,
w mej pamięci pozostały.
I dróg co gościńcem były,
gdzie furmanki turkotały.
Innym życiem dziś wieś tętni,
są ciągniki, samochody.
Mieszkańcy do wygód chętni,
przy ich domach cud-ogrody.
A rolnika ciężka praca,
też przez wieki się zmieniła.
Patrzy co mu się opłaca,
by rodzina godnie żyła.
Mełgiew ciągle nam pięknieje,
jak kobieta strojna w suknie.
Nowe budzą się nadzieje,
że jej...tysiąc latek stuknie!
_________________________
*30 XI 1317 roku Władysław Łokietek będąc
księciem wystawił w Krakowie dokument
przenosząc Mełgiew na prawo średzkie jako
własność Dzierżka i Ostasza
z Bejsc herbu "Lewart".
Jan Siuda
Komentarze (19)
super wioska i piękny klimat ..
Melgwi, Joanno:) ta Melgiew,
bywalam tam, ladnie ujales,
pozdrawiam:)
Siedem wieków Mełgiewa - pięknie o swoim miejscu.
Zapraszam do Almanachu. Pozdrawiam
nic tylko pogratulować.
700 lat, piękny wiek, niech Mełgiew nadal rozkwita i
rośnie w siłę, pozdrawiam:)
Lokalny patriotyzm- bardzo go cenię!
ciepła refleksja Pozdrawiam:))
Niech kolejne wieku ma się dobrze, pozdrawiam.
Dobry wiersz, mam podobne odczucie do Donny/Danusi.
Dobrej nocy życzę,
co do nei to już taka jej uroda,
wystarczy poczytać "mądre" komentarze:)
dobrze że podnosisz patriotyzm małych ojczyzn bo
tworzą Polskę naszą
Re:nea
Zadaj sobie trud i zrób anagram mojego imienia i
nazwiska i nie drwij już!
Re:nea
Lecz się na nogi, bo na resztę za późno!
czyżyby obraziła się naj
dusia czy damusi z naj Danusia w:):)
a tak mi się .naj duś'
duś,duś tylko nie uduś
najdusia w:):)
sorry to dla prawdy w:):)
Witaj Janie. Wiersz bardzo ciekawy i ma swoja urode,
to jest piekne tak pisac o swoich rodzinnych stronach.
Bardzo podoba mi sie taki lokalny patriotym. Moc
serdecznosci.