siedlisko (pejzaż horyzontalny...

wychodzę o świcie na niebo bosa
pajęczą nicią rozsnuwam zapach lata w kłosach
głowę układam w miękkości cienia brzeziny
śniąc po horyzont sen jak dmuchawiec dziecięcoszczęśliwy

giętą linią las skowronkiem śpiewam
wiolinowy klucz dostojnego na łące bociana
tu nawet gdy Bóg za grzechy moje się gniewa
odpuszcza je wysmukła anielska dziewanna

kamień dzwiga w pamięci ciężar lat i plonów
nocą księżyc pobladły zagląda w zrąb zapadłej studni
z cykad skrzypiec przydrożny czart dobywa tonów
zastygnąć w chwili bursztynie nieśmiertelnie wciąż trudniej i trudniej...

ziemi, która jest częścią dzisiejszej mnie...

autor

la.dotta

Dodano: 2007-04-10 09:47:18

Ten wiersz przeczytano 734 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie