Siedzę przy oknie...
"Siedzę przy oknie,
tak poprostu, samotnie.
Wtulam się w ciszę.
W myślach swych piszę,
scenariusz mego życia.
Mego na tym świecie bycia.
W swej głowie analizuję,
Co myślę, co czuję,
Co jest, co będzie,
za każdym razem-wszędzie.
Boję się tego co może być,
boję, bo mogę to wszystko zniszczyć.
Już teraz, na starcie,
nie walcząc uparcie."
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.