sierpień umiera
kwiaty usnęły
i kamienie mruczą
ciemne niebo
grot przeszywa
krwawi jesień
ostatnią burzą
ostatnim zdumieniem
jeszcze letnim
od świtu patrzę na Twe nieruchome
powieki
a już przecież wieczór
nawet płakać nie umiem
z jesienią
nie uciekaj
urwanym snem
z przekwitłym sierpniem
nigdy przecież nie byłeś mój
i nie zdążysz już
sierpień
umiera
autor
dalea
Dodano: 2007-09-01 23:54:25
Ten wiersz przeczytano 705 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.