Siła nadziei

W niezmieniającym się bezruchu pogoni życia
W nie ustającym spojrzeniu ,ślepo patrząc na świat
Nie czując strachu ,nie wierząc w marzenia
Z zamkniętymi oczyma ,szepcząc puste słowa
Przez lęk samotności w monofobię wpadając
Okłamując swe serca ,przed Bogiem uciekając
Tak Zatrzymał się czas ,aż zaczynamy płakać
I z łzami spływa cały ból ,a serca przestały krwawić
Więc zaklęty mrok nadziei rozświetlił nam noc
W ciągłej słabości biegnąc po siłę
By walczyć ze światem i ciągłym pośpiechem
by znów podążać za szczęściem ,by nauczyć się kochać
By kochanym być …
By nauczyć się kochać …
By kochanym być …

autor

Lustro

Dodano: 2011-03-12 14:09:37

Ten wiersz przeczytano 826 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie