SIŁA RZEKI
Obroną serca nagły gniew
na przypływ rzek z przeszłości
gdy wykreślony był ich bieg
dla teraz dla przyszłości
lecz silny nurt tak z przeszkód kpi
i twardy kamień kruszy
że wciąż nieobojętny mi
czas przeszły wspólnych wzruszeń
autor
ZOLEANDER
Dodano: 2016-06-28 17:54:20
Ten wiersz przeczytano 869 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Godny podziwu , pięknie napisany
pozdrawiam
ładny udany wiersz Gniew serca na przypływ rzek z
przyszłości To prawda Kiedyś o to walczyło czego teraz
już za nic by się nie chciało Właśnie Nie można być
mądrzejszym od Pana Boga .Z perspektywy czasu on wie
co robi.
ale ładnie to napisałaś, zwłaszcza końcówka urzekająca
:-)
ładny wiersz, pozdrawiam :)
Ładna refleksja Jolu
Pozdrawiam :)
Genialna, głęboka jak rzeka refleksja
Ładnie:)
Witaj ZOLE, sugestywny wiersz ukazuje mądrość natury!
Woda jako jeden z żywiołów rządzi się własnymi prawami
i trudno go ujarzmić w odróżnieniu od człowieka!
Pozdrawiam na miły wieczór:-)
ładnie nietuzinkowo...wspomnień nie da się wykreślić
wracają czasem jak rwąca rzeka:-)
pozdrawiam:-)
wspomnienia płyną jak rzeka
choć czasem trafiają na progi...
+ Pozdrawiam
Potężna i nieobliczalna jest rzeka wspomnień.Podoba mi
się.
:)
Dzięki Krzem za to ucho ;) pozdrawiam Wszystkich :))
Ładnie podana refleksja. Na moje dębowe ucho
przydałoby się "że" przed
przed "wciąż":) Miłego dnia.
Lubimy wracać pamięcią, do tego co było dobre i dawało
nam wzruszenia,
świetnie to ujęłaś.
Pozdrawiam serdecznie:)