SIŁA RZEKI
Obroną serca nagły gniew
na przypływ rzek z przeszłości
gdy wykreślony był ich bieg
dla teraz dla przyszłości
lecz silny nurt tak z przeszkód kpi
i twardy kamień kruszy
bo wciąż nieobojętny mi
czas przeszły wspólnych wzruszeń
autor
ZOLEANDER
Dodano: 2019-05-06 16:04:16
Ten wiersz przeczytano 2619 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
Podoba mi się ten wiersz.
Pozdrawiam serdecznie
Ładna melancholia.
Wiersz lekki w odbiorze i przywołujący wspomnienia.
Pozdrawiam
Marek
Dość zagadkowa treść - ale ja ją tak odbieram. Gniew
jako burzliwy nurt rzeki, ponieważ nie uwzględnia on
przeszłości a toczy się własnym teraźniejszym
nurtem...
Pozdrawiam:)
Prawdziwie. Ładne mini.
Pozdrawiam :)
Dobrze wyrażasz tęsknotę za przeszłością Jolu, czasu
wzruszeń się nie zapomina.
Pozdrawiam.
Lubimy wypierać... Mądry, zgrabnie napisany wiersz.
Sugerowałabym drobną zmianę w piątym lub w siódmym
wersie, by wyeliminować nieczystość składniową
"tak z przeszkód kpi" i wtedy zamiast "bo" - "że"
albo
"z tych przeszkód kpi" i wtedy "bo"
Pozdrawiam!
ten gniew też będziemy pamiętać.
Melancholijny, ładny wiersz.
Dobrego wieczoru ZOLEANDER:)
Liryka w dobrym, Twoim klimacie.
pozdrawiam Jolu :):)
ot, życie!
bardzo łany wiersz ...
Ładne mini...pozdrawiam Zole;)
piękne strofy Jolu ;-)
nie wiemy co przed nami, ale pamiętamy o przeszłości.
Z refleksją. Pozdrawiam.
Z podobaniem :)wiersz :)
Pozdrawiam serdecznie Jolu :)