SIŁA UŚMIECHU

Jakaś siła wzbudziła we mnie uśmiech,
Rozpaliła na nowo radość życia,
Pobudzona szaloną wyobraźnią,
Chcę znów tańczyć przy świetle księżyca...

Pragnę śpiewać dla ciebie kołysanki,
I upajać się słodkich warg widokiem,
W marzeń obręcz pochwycić każdy oddech,
Pożeglować za widnokrąg obłokiem...

Który zmieni się w kolebkę pieszczoty,
Miękkim puchem obejmie nasze ciała,
I wypuścić już przed rankiem nie zechce,
Bym dla ciebie taka bliska się stała...

I otwarła miodem wnętrze płynące,
Abyś wodził, po brzegi swoich myśli,
Rozwarł uda pocałunkiem rozkoszy,
I zanurzył w różyczce gdy się przyśni...

Jak rozchyla czułe płatki w pragnieniu,
Obejmuje i bez reszty pochłania,
Ty już toniesz w jej uścisku szczęśliwy,
A ma róża już się więcej nie wzbrania...

I zamyka twe uczucie w westchnieniu,
Skula płatki, z wszystkich róż najcenniejsza,
Tak wtulona zasypiam w twych objęciach,
Z malowanym uśmiechem – najpiękniejsza!

autor

BEA

Dodano: 2006-05-13 08:18:24

Ten wiersz przeczytano 833 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie