Skąd się biorą kanapki

proza

Tatuś pomaga Oli pakować się przed wycieczką, na którą dziewczynka jedzie z przedszkolem. Nagle Ola pyta:
- Tatusiu, skąd się biorą kanapki?
- No wiesz, normalnie – Tatuś był wyraźnie skrępowany – Ale takiej małej damy, jak ty, chyba nie powinno to interesować.
- Nie wiesz? – zapytała zdziwiona dziewczynka.
- Wiem, ale...
- No więc?
- No więc spotyka się pan kanapek i pani kanapka, bardzo się kochają i później mają malutkie kanapki.
- To dlaczego jemy tylko panie kanapki?
- My tylko mówimy „ta kanapka”. Tak jak mówimy „ten pies” nie zastanawiając się, czy chodzi o psa, czy o sukę. Naprawdę zjadłaś w swoim życiu tyle samo kanapków, co kanapek. Żeby odróżnić, czy to jest pan kanapek, czy pani kanapka, trzeba by je oglądać pod mikroskopem elektronowym.
- Acha!
Tatuś poszedł do kuchni do mamusi.
- Nie wiem kochanie, bo nigdy w życiu nie byłem pięcioletnią damą, czy to normalne, że w tym wieku dziewczynka interesuje się seksem?
- Ona nie interesuje się seksem. Ona interesuje się tym, skąd się biorą kanapki. Gdybyś choć raz jej zrobił, zapewne byś wiedział...

autor

jastrz

Napisany: 2020-12-10 Dodano: 2020-12-11 00:21:47

Ten wiersz przeczytano 3394 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Groteska Klimat Ironiczny Tematyka Jedzenie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie