Skąd źródło Twojego smutku...?

Skąd źródło Twojego smutku
skąd gorycz, uczucie zwątpienia
przecież kazałeś zapomnieć
prosiłeś bym skryła marzenia


gdy ja się staram jak mogę
omijam Ciebie z daleka
Ty nagle zadajesz pytanie
na które już dzisiaj nie czekam

przypomnij sobie mój drogi
listę swych argumentów
dla Ciebie takich jasnych
a dla mnie wtedy przeklętych

tak bardzo się wtedy starałam
zrozumieć o co mnie prosisz
że twoje życie zgmatwane
niepewność na starcie już wnosi

bolały tak bardzo Twe słowa
lecz wzięłam je sobie do serca
prosiłeś, więc chciałam zapomnieć
do dziś wspomnienie mnie nęka

a dziś Ty ze smutkiem na twarzy
zadajesz to dziwne pytanie
jak mogłam o Tobie zapomnieć
ze wspomnień usunąć kochanie

że Ty byś mnie nie zapomniał
wspomnień nie wrzucił do kosza
poczułam się wtedy okropnie
jak naga, bezdomna i bosa

powiało od Ciebie chłodem
twarz wyraz smutku przybrała
urwałeś szybko rozmowę
patrzyłam jak otępiała

szepnąłeś cichutko „bywaj”
i zaraz znów Cię nie było
na sercu blizna krwią broczy
ponownie odeszła miłość.

autor

yolkaw

Napisany: 2007-02-03 Dodano: 2007-02-04 01:15:13

Ten wiersz przeczytano 442 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie