Skarby świtu
Świt w kieszeniach nosi skarby
i jak magik z nich czaruje…
raz wyciągnie różu atłas
innym razem mgłę daruje
posypując złotym blaskiem
zbudzi myśli ptasim śpiewem
by się ciepło w serce wkradło
i dojrzało za dnia … niebem
ma codziennie inną szatę
w barwach można się zagubić,
jedno muszę tutaj przyznać,
że nie sposób go nie lubić ! :)
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.