skaza czasu
Smutna będzie ta miłość
gdy oczy weźmie licho.
Gdzieś w życiu zaplątani
zależni w ludzkiej matni.
Czas drapie wzór głęboki
chodzenie mocniej boli
i z trudem rozpoznajesz
najbliższych znane twarze.
I tylko ciche swary
ożywią uśmiech blady,
dotykiem ręki ciepłej
studzisz emocje świeże.
By zagłębić się znowu
w zawiłość ludzkich losów,
jesienne przywiązanie
co żyć pozwala dalej.
autor
stary
Dodano: 2017-02-17 11:03:59
Ten wiersz przeczytano 1033 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
Tak troszkę z nostalgią, ale godny przeczytania.
Jeszcze tu wrócę, pozdrawiam)
Piękny, refleksyjny wiersz. pozdrawiam:)))
Dziękuję!
Smutek godnie podany...
+ Pozdrawiam
Piękny wiersz z refleksją jesiennej samotności...
Pozdrawiam serdecznie:)
Pięknie opisujesz samotność w podeszłym wieku. Choć
boli trzeba trwać. Pozdrawiam serdecznie:-)
Piękna refleksja nad upływem czasu.Oddajesz lęki i
smutek nad przemijaniem.Pozdrawiam serdecznie:)
Cóż, starość, choroby, samotność... Nikt tego nie
chce. Pozdrawiam :)
Czytałam ten wiersz mając łzy w oczach?
Kazimierzu nie wiem, co mam napisać powiem tylko, że
wiersz jest refleksyjny to mało powiedziane…
Ja cieszę się z każdego Twojego wiersza:)
Pozdrawiam bardzo serdecznie i mimo wszystko ślę
uśmiech, Ola:)
Bdb wiersz
Samotnosc boli
Pozdrawiam serdecznie :)
ps. moja "dama z serniczkiem" została zdjęta przez
admina. zmieniłem prącie na członka i wstawiłem po raz
drugi. zapraszam ponownie na serniczek
Bardzo ładny wiersz,samotność - wiem ze
ciężko...Pozdrawiam :)
Gorzka refleksja.
Pozdrawiam :)
Dziękuję za wizytę:)
czas nie czeka na nikogo
miłego wieczoru