Skazana

Od dawna ją skazali
na śmierć przez zapomnienie,
wmawiając nam bez przerwy
że przyjdzie ocieplenie.

Że piachem sypać będzie
i pyłem zamiast śniegu,
na skoczni stanie Małysz
z rowerem na rozbiegu.

Kowalczyk skończy biegać
bo wrotki jej nie leżą,
narciarski stok bez ludzi
bo w zimę już nie wierzą.

Wygnała ją w zaświaty
"Chmurka" z telewizji,
coś mądrzy namieszali
w naturze i na wizji.

A jak za okno spojrzysz
jak od stuleci w marcu,
słoneczko, deszcz, zawieja
po prostu tak jak w garncu.

Znów trzeba będzie wyjąć
szaliki, kalesony,
wieczorem zasiąść z piwkiem
przy piecu rozpalonym.

Jedyną jest pociechą
że dziś już szesnastego,
niedługo przyjdzie kwiecień
a z nim bezchmurne niebo.

Zapomni się o zimie
ostygnie piec rozgrzany,
a rozbudzone życie
otworzy wiośnie bramy.

autor

Gregcem

Dodano: 2012-03-17 07:25:51

Ten wiersz przeczytano 650 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie