Skazany na rzeczywistość

Z kosmosu przybyłaś jak w moim śnie
W twych oczach znalazłem swój świat
Jednym spojrzeniem wskrzesiłaś mnie
W umyśle mym rozkwitł miłości kwiat

Przytulasz się do mnie bez przytulenia
To znowu unikasz mnie
Kolejny mój wiersz niczego nie zmienia
Z twych ust ponownie dopada mnie – nie

Z uczuć wyprałaś mi serce
Ze słów wypłakałaś mi duszę
Cisnęłaś mnie w śnieżne otchłanie ciemności
Zakuwającego się w nową lśniącą zbroję

Marcie (tej niewzrószonej)

autor

VanGreeg

Napisany: 2003-01-09 Dodano: 2004-11-05 21:57:50

Ten wiersz przeczytano 528 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie