Skazany na samotność
Skazany na samotność.
Ucieka od przeznaczenia.
Traci powoli godność.
Nie wie co to spełnione marzenia.
Wszyscy go zostawili.
Został tylko on sam.
Wszyscy go zdradzili.
On widzi tylko ludzki tłum.
Nie ma osoby bliskiej jemu.
Nie ma już jego celu.
Sam pośród masy tłumu.
Zamknięty dla ludzi ogółu.
autor
misiu-m18
Dodano: 2008-04-23 16:17:07
Ten wiersz przeczytano 506 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.