Skazany na Samotność...

Ten wiersz napisalem dla mojej przyjaciółki...

Stojąc na krawędzi, zaczęło mi się kręcić w głowie,
Chciałem do przodu postawić nogę,
Ale wtedy bym krzywdę zrobił tobie,
Postanowiłem, że uszanuje swoje zdrowie,
Nie myśląc już o sobie,
Miłość nie była mi dana, bo serce moje źle potraktowała,
Choć tak blisko byłem ciebie,
Z czasem zauważyłem, że oddalamy się od siebie,
Przyszedł czas załamania, aż upadłem na kolana
Moje serce się odezwało, że powietrza mu już brakowało,
I powoli bić przestawało, choć walczyć nadal chciało,
Ale nie kochane, walczyć nie umiało...,
Miłość przemija, szczęście zabija...
Powoli przychodzi, szybko odchodzi
Serce się wykrwawi i życia mnie pozbawi,
Dobrze robię myśląc dalej o tobie,
Podpowiedz mi trochę...

Kocham cie i zawsze będę, moje serce nadal jest pełne...

autor

donzulan85

Napisany: 2004-12-12 Dodano: 2004-12-12 12:48:14

Ten wiersz przeczytano 524 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie