skorupa bez przyjaciól
Uciekasz przed prawdziwym życiem
Chowasz się w skorupie
Myślisz ze życie tam nie zapuka
- w jakim ty jesteś w błędzie.
Uczyć się na błędach
-oto ludzki cel.
Uczyć się,kształcić
A i tak głupim umierać.
Lecz ty nic nie robisz
Jesteś obojętny
Chcesz uciec, przed nim tylko uciec
Niby zyjesz, ale tak naprawdę
To tylko oddech i bicie serca
Otwórz się, zaciśnij mocno zęby
Przed szara rzeczywistoscia
Wtedy życie ci mniej dokopie,
Niż w tej twojej skorupie
Pustej –bez odrobiny przyjaciół
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.