Skradzione dusze

Wiele Cieni przechodzi przez mą duszę,
Nie każde jednak obiecują mi katusze.
Nie które dzwonią mi w uszach miło,
Jak małe dzwoneczki, o których się śniło.
Wspomnienie dzieciństwa, lata ciepłego ,
Wspomnienie zimy, życia dorosłego.
Niosą one cichą spełnienia obietnicę,
Niektóre także niespełnienia tajemnice.

Jednak czasami strach aż za drzwi wyjrzeć,
Jakiś Cień tam czeka, aby duszę wydrzeć!
Kuszące Cienie, stare śpiewają mi legendy,
Prowadzą labiryntem, sam już nie wiem którędy.
Może chcą zaprowadzić do lepszego świata...
Jednak w obietnicy jakaś groźba się przeplata!

Wyrywam się nagle z pieśni jak ze snu,
Nie robię kroków tysiąca, ani nawet stu!
Serce me staje, dusza z niego ulatuje,
Czyż wiem z tej pieśni, dokąd ona wędruje?
Do lepszego świata i do jego obietnic?
Czy też w pustkę nocy, do najgłębszych ciemnic!

Kiedy moja dusza drogę już odnajdzie,
W miejscu pewnym szybko sie odnajdzie.
Będzie próbowała zdradzić tajemnicę,
Że jest uwięziona, jednak zna ciemnice!
Powie temu, który słuchać jej chcieć będzie,
Że w duszach innych osób ona kiedyś wzejdzie.
Taka owa tajemnica, że skradzioną duszę,
W cieniach innych ludzi, dzisiaj szukać muszę.

autor

Zedd

Napisany: 2012-03-07 Dodano: 2013-04-09 12:29:35

Ten wiersz przeczytano 782 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie