skrajny pesymizm
kształt przyszłości
niemoc skrywa
odpadają skrzydła
marzeń
garbu życia
wciąż przybywa
ciężko z takim iść
bagażem
blask nadziei
gaśnie w mroku
otwarły się wrota
piekieł
czas przyśpieszył
ślepo kroku
nie nadejdzie
lepiej
autor
suzzi
Dodano: 2010-09-09 16:37:06
Ten wiersz przeczytano 651 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
może nie skrajny ale prawdziwy ....malujesz obraz
samotności - takim jakim jest...pozdrawiam
jako niepoprawnej optymistce, trudno odnieść mi się do
treści wiersza, ale i optymiści mają szare dni (myślę,
że właśnie w taki dzień napisałaś ten wiersz) i wtedy
ten wiersz jest w sam raz, żeby wypić smutku czarę do
dna, przełknąć i znów się uśmiechnąć :-)
"..garbu życia
wciąż przybywa.."
no niestety :(
Wybacz, jednak nie mogę podzielić twego zdania. To
znaczy, nie mam dziś pesymistycznego nastroju,
wszystko jest dla mnie piękne ;] Nie mniej jednak
rozumiem cię. Pozdrawiam cieplutko ;]
Wiersz rzeczywiście smutny, może autorce nastrój
poprawi :http://www.youtube.com/watch?v=1ppGi2rf05o
pozdrawiam.
witaj, ładny melodyjny wiersz. tylko smutne
przemijanie. bagażu przybywa, sił braknie.
pozdrawiam.
No i kolejny wiersz dziś z w moich dawnych
klimatach... Napisałaś bez tylu metafor co ja ;) ale
mi się podoba. :)