Skrawek białego papieru
Powiększam stary portret.
Chwila skupienia nad milczącym
uśmiechem - uczucia nie można
powstrzymać, podobnie jak ulewy.
Nie potrafię
słowami wyrazić tęsknoty.
Przypomina drżenie małej łódki,
która dryfuje na pełnym morzu,
gdy czas odmierza przeciwny kierunek.
Rozjaśnia wczorajszy krajobraz,
krótkim światłem wchodzi w szczelinę
jakby chciał powiedzieć:
tyle wystarczy przed kodą
Komentarze (11)
tesknota -
"Przypomina drżenie małej łódki,
która dryfuje na pełnym morzu,
gdy czas odmierza przeciwny kierunek."
pięknie to ujęłaś :)
Potrafisz, portret tęsknoty...
Obraz uczuć znajomy.
Wiersz podoba...
Witaj.
Wielka szkoda, że czas“odmierza przeciwny kierunek”
Piękny portret tęsknoty.
Pozdrawiam serdecznie.:)
.
A jednak potrafisz.
Pozdrawiam
Pięknie
Pięknie wyrażona Tęsknota, pozdrawiam :)
Tęsknotę oswoić można.
Szczeliny uczuć.
Dokąd oddychamy zawsze nadzieja jest na zmiany.
Pozdrawiam. :)
Jednak udało się autorce słowami wyrazić tęsknotę.
Miłego dnia:)