skręcam w inną drogę

Widzisz? Tu stoje,
Tu na tej drodze,tuz obok wspomnien,
Przede mną wlasny cien domaga sie,
Bym w koncu ruszyl z miejsca

A ja - wroslem w ziemie
te, ktora od dawna nie widziala kropli,
- spekana tak samo usta,
co zbyt blisko slonca
w zimnych objeciach niepewnosci
szeptały niewypowiedziane słowa,

Cien usiadl zmeczony na kamieniu
- tym samym,ktory odbil sie glosnym echem tak calkiem niedawno od moich marzen,
Ktorych resztki wraz z piachem
powoli zabiera zachlany wiatr.

Myslal moze o tym,by zamienic się rolami
ale sam nie bedac pewnym swojej
- wolal tak zostac i trwac

Tylko troche sztucznie igrajac
z rzeczywistoscia,
wybierajac nieruchomy kamien,
Tak bardzo w swych zamyslach
podobny do mnie, ze moglem
nieomal napic sie z tych dwoch kropel
nierealnej wody

Pozostawiajac jednak cien
spragnionym,
nie czulbym sie w pelni soba

Tak wiec trwamy,
podobni, zupelnie rozni
niepewni siebie i swoich wyborow

Budza mnie promienie slonca
Chwilowy deszcz za oknem
Jeszcze troche dosypiam

A moze to nie tak..

autor

unwritten

Napisany: 2007-01-01 Dodano: 2007-07-06 02:56:32

Ten wiersz przeczytano 770 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życzenia

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie