skrzaty naszej nadziei
Twoja bezsilność utkała krople
smutku delikatnie spływają
pod stopy skąpały się w nich
skrzaty naszej miłości
które na krańcach wiary
bezkresnej wpół - szelestnie
zbierają nadzieję porozrzucaną
w zakamarkach naszej krainy
życia w dni lepsze i gorsze
przysięgałam swoją siłę i wiarę
w dni smutniejsze od tych pokrytych
słońcem i ,że nie opuszczę Cię
aż do śmierci
/ obietnica złożona nocą tylko dla
Ciebie
mocą miłości świętością moich pragnień/
jestem tutaj nawet jeśli oczy chwilowo
zasnute niepokojem dnia jutrzejszego
dla Pana G by wierzył i nie wątpił :*
autor
EnigmatycznyDuszek
Dodano: 2009-06-17 00:02:19
Ten wiersz przeczytano 565 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Za @Vick Thor
Miłość jest piękna,ale trzeba w nią wierzyć,a nie
każdy to potrafi..wiersz na plusik:)
Tak powtórze i posdpisuje sie pod słowami
Viktora....trzy siostry bez nich zycie straciło by
sens...brawo...
bardzo fajnie napisany wiersz, podoba mi się :)
WNM - wiara,nadzieja, miłość trzy siostry- stoją na
straży uczuć - tylko te przysięgi się liczą , które
wypływają z głębi naszego jestestwa - inne to
pustosłowie, na wiatr rzucone. Wiara to coś, co
wyznajemy , gdy nie potrafimy objąć tego rozumem.