Skrzydła

Ja chyba lubię sobie zadawać ból...
Nie. Ja go kocham.
Kocham jak przeszywa mi serce duszę i ciało.
Staram się, walczę i upadam.
A mówiłeś, że uczucia są piękne!!!
Gdzie jesteś teraz?
Nie. Nie zapomniałm o Tobie.
Czuje ciągle metaliczny smak tamtego dnia.
Wpełza mi każdego ranka.

I nie mam już serca.

Zawiązane ma oczy, i widzi duszą.
Zbuntowany anioł, który ośmielił się pokochać człowieka.
Słyszy to samo...
Słowa, gesty, dotyk.

Nie jest wyjątkowy.

Zabija skrzydłami.

autor

black_sharon

Dodano: 2011-10-14 16:35:27

Ten wiersz przeczytano 429 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie