Skrzydła Ikarowe...

Tym, w których drzemią marzenia...

Marzył o tym, by mieć kiedyś Ikarowe skrzydła,
szarość tłumu zabijała, pospolitość zbrzydła.
Dnia każdego który mijał, miał to przeświadczenie -
przyjdzie kiedyś taki czas, że mój los się zmieni.
Życie biegło swoim rytmem, lata przemijały,
a on czekał na te skrzydła, co zmienić go miały.
Był cierpliwy i miał wiarę, z życiem się mocował,
raz szedł z tłumem a raz przeciw, tym się nie przejmował
Sprawdzał tylko na uboczu co z tymi skrzydłami,
rosły wolno, lecz on wiedział – będzie pod chmurami.
Wszyscy wokół się dziwili, co taki milczący,
a on siebie w ciszy zmieniał, że niby niechcący.
Aż w końcu któregoś dnia, gdy wiatr się obudził,
stało się, z wiatrem szybował ponad tłumem ludzi.
Szybuj, szybuj, ludzie patrzą zadzierają głowę,
skrzydła mocne ci wyrosły, nie te Ikarowe.
Lecz pamiętaj lot wysoki utrzymywać musisz,
by się skrzydłem nie zaczepić, bo do tłumu wrócisz.

autor

jozen

Napisany: 2007-01-07 Dodano: 2007-01-08 06:49:52

Ten wiersz przeczytano 1200 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie