skrzydlaty anioł
Jest zbyt daleko
by dotknąć duszy
skrzydłami bieli
Przeminął z wiatrem
jak liść stracony
w beznadziei..
W umyśle nostalgii
zatrzymał wspomnień
ukryty skarb
odpłynął w ramionach
skrzydlatej przestrzeni
jesiennych barw
autor
suzzi
Dodano: 2011-10-09 21:04:40
Ten wiersz przeczytano 529 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Dobrze mieć Anioła dla siebie na własność,
mimo, że daleko, znajdzie przecież sposób,
by móc Cię pocieszyć, wesprzeć skrzydłem białym,
i ciężar osłabić niesłusznego ciosu.
Piekny,jesienny Aniol.Pozdrawiam serdecznie++
bardzo smutny ten anioł, chociaż taki piękny
Anioł zazwyczaj jest skrzydlaty...
Jeśli dobrze pamiętam.. Twoje wiersze.. zawsze były
delikatne i czułe.. niebanalne w swoim rodzaju..
piękne..
Serdecznie pozdrawiam:-)
Pięknie... Anioł samotności... Miło się czyta:)
Pozdrawiam.
Wspomnień nikt nie może nam zabrać,są naszym
skarbem,który czasami pod wpływem nostalgii odkrywamy
i z wypiekami na twarzy oglądamy...Pozdrawiam
serdecznie...
piekny :)
taki inny o Aniele który odpłynął jesienia:)
pozdrawiam:)
Piękny...,tęsknotą pisany.... Uśmiechnij się...w
sercu... :)