SKRZYWDZIŁAŚ SWOJE DZIECKO!

Wiersz o niegodnej matce.

Nienawidzę Cie bezduszna kobieto.
Nie ma we mnie żadnego współczucia,
żalu ani litości dla Ciebie.
Zniszczyłaś mi życie, moje najpiękniejsze lata.
Przez cały czas dbałaś o to,
żebym przypadkiem nie pomyślała sobie,
że mogę być szczęśliwa...

Pamiętasz pewną wizytę?
Twoje szantarze doprowadziły mnie do łez.
I chociaż jestem silna to wciąż
przechodzą przez moją głowę straszne myśli.
Właśnie wtedy zapłakana pobiegłam do łazienki.
To otwarte okno, jakby moje przeznaczenie.
Już byłam na parapecie, a moje myśli
skoczyły juz na bruk szpitalny.
I gdybyś nie weszła...
Może to byłby Twój najszczęśliwszy dzień w życiu?
Dzień mojej śmierci.

Nie wierzę w puste słowa,
Gdy mówisz ,,Kocham Cie''.
Z twoich ust te słowa brzmią
jak zagrane przez kiepskiego aktora.
Przepraszasz i znowu ranisz
o wiele mocniej niż poprzednio.

Mam siedemnaście lat i całe życie przed sobą.
Jadnak moja psychika jest doszczętnie zniszczona.
Moje myśli mogłyby być scenariuszem
brutalnego dokumentu.

I gdyby noże w naszej kuchni nie były tępe...
Nie, to jeszcze nie przechodzi przez głowę...

Wiersz ocenzurowany, przedstawiony w najdelikatniejszej wersji ... ale musiałam oddać w nim swoje uczucia.

autor

Blondi1313

Napisany: 2007-06-11 Dodano: 2007-06-11 14:49:22

Ten wiersz przeczytano 422 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie