Skwar słoneczny?

Słońce upoiło nas skwarem
To już nie gościnność
Cierpimy
Pnącza ludzkiego okwiatu
Zdały wymrzeć na dobre
Fala powietrza odsłoniła
Urodzaj pustynny
Twojej ulicy

Prowadzisz mnie do swojego pokoju
Pokazujesz egzotyczną roślinę
Dość sympatyczną masz minę

Rozmawiamy o szaleńcach
Drwiąc z ich ubrań brudnych
Kpiąc z zadartych cholewek

Mamo, i Ty też cieniem jesteś
Już moja z Twoją jedność
Matko, okrążmy to miasto
Niech chodnik zdradzi nasze kroki

Nakarmię ludzkie twarze moją twarzą
Ty bacz na to co ich twarze pokażą

O wy mali, tacy nieprawdziwi, cieniści
Prowadzę was drogą nienawiści

Nagle skwar topi wasze domy

Chora pogoda stworzyła lep tych wspomnień...

autor

Shallott

Napisany: 2009-01-01 Dodano: 2009-05-29 23:03:30

Ten wiersz przeczytano 492 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie