Ślad
W poszukiwaniu celu zycia swiat
przemierzasz
widzisz czyjas radosc smutek zazdrosc
tesknote
wszystko to na wlasnosc zdobyc
zamierzasz
wiedzac ze lzy niezawsze sa smutne
ze usmiech niezawsze jest radosci
usmiechem
ze prawda moze byc falszywa
a kropla krwi o pomoc wolaniem
Przebudz w sobie wiare!
Wiare w siebie w ludzi
w otaczajacy cie bezsens ludzkich spraw
moze to wszystko to tylko pozorna
przestrzen
na ktorej nalezy pozostawic po sobie
slad
pewny zdecydowany pierwszy krok
by nie byc jak powietrze
i przez cale zycie
w cieniu swych mozliwosci stac
autor
Ambrozja
Dodano: 2011-08-19 19:46:20
Ten wiersz przeczytano 571 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
twój biały wiersz wyzwala refleksje i zadumę.
Ukazujesz moc wiary i wskazujące jej istnienie ślady.
tekst bardziej do medytacji niż recytacji, jedną mam
uwagę - w 7 wersie od dołu 'cię' z małej litery, bo
tutaj niema adresata szczególnego.