Ślad Miecza- Srebrne dziecię..

...

W świetlistym półmroku,
Srebrnym mieczem u boku,
Ogarniam kołtun myśli.

Jasna, srebrzysta poświata,
Z którą przemierzyłam pół tego świata,
Otacza całość broni.

Uwalniam samą siebie,
Podnoszę- lecz nie Ciebie,
Wzlatuję ponad smutek.

Opuszczam swe cierpienia,
Niespełnione me marzenia,
Zabieram z sobą Miecz.

Zostawił On w tym świecie,
Srebrzystą część- jak.. dziecię,
Do walki jest stworzone.

Obroni wnet słabości,
Zwalczy lęki oraz złości,
Pokaże miłość świata.

Zostawiam je w tym świecie,
Niech walczy- silne dziecię,
Do walki je stworzono...

I wiatr zaszumiał...

autor

Silver Soul...

Napisany: 2006-03-02 Dodano: 2006-03-02 18:52:35

Ten wiersz przeczytano 663 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie