Śladami pamięci [*]
pod stopami niezwykły dywan
co roku
szeleści żółto brązowy
albo szronem otulony
nagie drzewa witają nas
patrząc na cierpienie twarzy
zapalone znicze
rozświetlają mrok
czarny dym tworzy
powłokę wieczności
wiatr przemierzając
alejki cmentarne
kołysze płomienie
i gasi je też
my nie gasimy wspomnień
one są nieśmiertelne
autor
@Najka@
Dodano: 2019-10-31 09:32:01
Ten wiersz przeczytano 795 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
wspomnienia odejdą razem z nami ale póki co w myślach
do nich powracamy
miłego dnia :)
Nie zapominamy...
Miłego dzionka Najko:)
Tak, czas refleksji i zadumy-pięknie to ujęłaś w swoim
wierszu. Dziękuję za komentarz,miło było przeczytać,
że tak to odebrałaś,pozdrawiam ciepło :)
“ My nie gasimy wspomnień, one sa nieśmiertelne”.
TAK!
Podoba się wiersz, w klimacie nostalgii.
Pozdrawiam.:)
Bardzo ładnie u Ciebie...pozdrawiam;)
Tak, puenta w punkt...
Pozdrawiam serdecznie.
Serdecznie dziękuję za komentarze i czytanie.
"my nie gasimy wspomnień
one są nieśmiertelne"
Pereleczka:)
Wieczorny pierwszolistopadowy cmentarz jest
magiczny...
Pozdrawiam :)
my nie gasimy wspomnień - oby to się stało powszechne
- na czasie, w klimacie listopadowych dni...
Czas nostalgii i niegasnącej pamięci.
Pozdrawiam :)
Dopóki żyjemy żyją wspomnienia.
pamiętamy i tęsknimy - bardzo ładny wiersz:-)
pozdrawiam
Ładnie.
Pozdrawiam.