Śląska rzeczka RAWA
Śląska rzeczka „Rawa” u jej źródła
Jak dłoń, co trwały rysunek kreśli
Tak myśli kreśli wiatr
Nad rzekę drwa dziewczyny przynieśli
Myśl przednią ktoś szelmowsko skradł
Pochylają się dziewczyny na rzeką czystą
Każda z nich to wyrzeźbiony barwny kwiat
Nad nimi srebrna przejrzystość
Srebrny krzyżyk dziewczynie do wody
wpadł
Nad wodą słonce w wschodzi i zachodzi
Kusi i skrzy gwiazdkami barwnym tańcem
Chłopcy do brzegu dobijają falą łodzi
Barwne spódnice, pobożność w ręku z
różańcem
Szemrząca dal poniesie miłosne strofy
Najpiękniejsza miłość odda cześć
przyrodzie
Zapalone drwa, płomień roznieca cień
godowy
Zespoleni z naturą, miłość przegląda się w
wodzie
Autor:slonzok
Bolesław Zaja
Rzeka „Rawa” przez wieloletnią eksploatację i degradacje ziemi śląskiej stała się ściekiem. Dziś jest ujarzmiano w kanale ściekowym z odprowadzaniem kaskadowo i etapach do oczyszczalni
slonzok
Komentarze (6)
Bolesławie dzięki Twoim wierszom poznaję Twoje zakątki
i Śląską ziemie - pozdrawiam
Bardzo dobry tekst Bolesławie. Myślę, że na czasie.
Pozdrawiam serdecznie:-)
Ludzie wszystko potrafią zanieczyścić, za kilkanaście
lat, przyjdzie nam żyć na śmietniku! bo ziemia się w
niego zamieni!!
Kiedys mozna bylo przegladac sie w rzekach jak w
lustrze i takie obrazki jak w wierszu byly
codziennoscia ...dzisiaj w rzekach plyna brazowe
scieki ..pozdrawiam
wiersz napisany pieknie troska o nature szkoda ze tak
malo sie dzsiaj o to dba ale ja pochpdze ze slaska z
Bytomia szkoda ze slask nam umiera a byl tak piekny
tyle zieleni bylo teraz nie wazne sa drzewa wazne zeby
asfalt byl smutne to bardzo ,pozdrawiam milo panie
Boleslawie
Wiersz/bardzo wymowny, jak zwykle z troską o naturę i
miłością/do wszystkiego co napędza życiem...
Miło było Cię czytać, po tak długim czasie :)
WIELKI SZACUN Bolesławie!