Śląsku, Ojczyzno moja
Inspiracją do wiersza był „Pan Tadeusz” Adasia. Dziękuję komentatorom za konstruktywną krytykę, której owocem jest nowa wersja utworu.
Wersja nowa
Śląsku, Ojczyzno moja, myśl powierzam
słowom –
będąc tu, na obczyźnie, tęskno mi za
Tobą.
Piękność Twoją opiszę złotym piórem
wiecznym,
za przesłane natchnienie będąc wenie
wdzięczny.
Proszę dziś Ciebie Stwórco, przenieś moje
ciało
do tych łąk nad Ostropką*, które biały
całun
zimą szczelnie pokrywa, otulając ziemię,
którą miał w posiadaniu swego czasu
Niemiec.
Gdzie przedwiośniem odważnie główki wznosi
w górę,
żółty rannik zimowy – on zimna nie
czuje.
Zwarty oczar pośredni tłum krzewów
przerasta
górując nad innymi jak nad murem baszta.
Przenieś mnie nad te pola, które w lecie
szumią,
na nich zboża i chabry – poprawią mi
humor.
Chciałbym zbierać kasztany w parku, tam
gdzie spokój,
śliskie jak mokry kamień z górskiego
potoku.
Przemieść mnie na ulicę (dawna
Dancynowska),
przy której blok mieszkalny zbudowany
został.
W tym domu najpiękniejsze minęły mi
lata,
chcę go ujrzeć nim starość odbierze mi
zapał.
Niech te słowa wiatr kurier do nieba
przywieje,
może Bóg się zlituje – ciągle mam
nadzieję.
* Ostropka – potok w Gliwicach
Wersja poprzednia
Śląsku, Ojczyzno moja, myśl powierzam
słowom –
będąc tu, na obczyźnie, tęskno mi za
tobą.
Proszę dziś ciebie Stwórco, przenieś moje
ciało
do tych łąk nad Ostropką*, które biały
całun
zimą szczelnie pokrywa, otulając ziemię,
którą miał w posiadaniu swego czasu
Niemiec.
Gdzie przedwiośniem odważnie główki w górę
wznosi
żółty rannik zimowy, mając zimno w
nosie.
Zwarty oczar pośredni tłum krzewów
przerasta
górując nad innymi jak nad murem baszta.
Przenieś mnie nad te pola, które w lecie
szumią,
na nich zboża i chabry – poprawią mi
humor.
Chciałbym kasztany zbierać w parku, w
centrum miasta
śliskie jak srom kobiety – namiętności
zwiastun.
Przemieść mnie na ulicę (dawna
Dancynowska),
przy której blok mieszkalny zbudowany
został.
W tym domu najpiękniejsze minęły mi
lata,
chcę go ujrzeć nim starość odbierze mi
zapał.
Niech te słowa wiatr kurier do nieba
przydmucha,
dobry Bóg się pośpieszy – pełen łez już
puchar.
* Ostropka – potok w Gliwicach
Komentarze (170)
Dawno Ciebie u mnie nie było Sławomirze. :(
Nowa wersja bardziej mi się podoba. Masz zadatki na
wieszcza, oj masz...:))
Też tęsknię... :*)
Ładnie przedstawiona tęsknota za miejscem bliskim
sercu.
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękna tęsknota za ojczyzną. Pozdrawiam.
za wiersz +++
za wiersz +++
jestem pod wrażeniem
bardzo pięknie z uczuciem
serdecznie pozdrawiam
"Małe ojczyzny" inspirują. Ty, dzięki swojemu
talentowi potrafisz to w wyjątkowy sposób przekazać.
Pozdrawiam :)
Po prostu - pięknie! Pozdrawiam!
Pozdrawiam:)
Wpadam gdy tylko znajduję chwilkę:))
Obydwie wersje robią wrażenie:)
Pozdrawiam:)
Przeczytałam z przyjemnością,pięknie
muszę przyznać, że zazdraszczam tego tekstu, i Tobie i
Śląskowi... ja tak nie potrafię :-)
Witaj Sławku:)
Robi wrażenie wiersz:)
Niemniej chyba płynniej się czyta "Chciałbym zbierać
kasztany...."niż "kasztany zbierać..." ale to tak po
mojemu mi się wydaje:)
Pozdrawiam:)