Sława
Wielkiej Polsce
Sława Ci Matko Ziemio! Sława Ojczyzno
Lechitów!
Coś twardsza jest i trwalsza od wszystkich
monolitów,
Co pięknym swoim obliczem, jak Wiły w
leśnej otchłani,
Wciąż mężów zacnych zachwycasz, wciąż mężów
urokiem mamisz.
Sława Ci piękna Naturo! Co niczym wspaniała
artystka,
Tak ziemię Lechitów zdobisz, że pięknem ze
wszech miar tryska,
Coś ją ubrała w te lasy, łąki w kwiatach
skąpała,
Na płótnie z horyzontu zwierzynę
namalowała.
Sława wam cudne niewiasty! Sława Wam
białogłowy!
Wyście tej ziemi blaskiem, pełne
słowiańskiej urody,
Wyście rodzicielkami, ognisk domowych
Boginie,
Dla was hymny i wiersze, z Wami Polska nie
zginie!
Sława Ci Wielka Polsko! Sława Słowian
ostojo!
Dziś dumni i silni synowie jak mur przy
Tobie stoją!
Wojów tych jednym marzeniem jest dać Ci
siłę i wiarę,
Byś nasze dzieci chowała na nowych czasów
miarę!
By wrogów wściekłe zastępy patrząc na Twe
oblicze,
Widziały tę jednorodność.. i siłę, jak w
monolicie!!!
Krzyczmy więc co sił w piersiach, to życia
i śmierci sprawa,
Trzy razy na cześć Wielkiej Polski
Sława! Sława! Sława!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.