Ślepa uliczka

Wiersz napisany po inwazji USA na Irak w 2003r.

Oślepił mnie potężny wybuch przemocy.
Zakrwawionym oczyma patrzeć już nie mogę.
Zasypiam, mimo że ciemno, to nie w nocy.
Czemu od Edenu wybieramy wciąż tą samą drogę?

Protestują na ulicach świata pacyfiści.
Modli się papież, by znikły okopy.
Cud jednak się nie ziści.
Nadal trwać gdzieś będzie wojna o baryłkę ropy.

Ci, co zachowali jeszcze serca cząstkę,
Dają siebie innym i w pokój ciągle wierzą.
Wznoszą w protestu geście swoją piąstkę,
Bo ci, co pięści mają tylko pogrom szerzą.

Kto rządzi światem, prawo stanowienia uzurpuje?
Na każdym kroku wszechwładza pieniądza.
Człowieka gorzej niż bydlę się traktuje.
Temida zaś tylko ciężar portfela osądza.

To jedno i to samo: ropa, pieniądz czy Kanary.
Władza i profit się dzisiaj liczy.
Ta żądza pochłania kolejne ofiary.
I ciągle rośnie tylko liczba zniczy.

Wulkan przewrotności w szary proch Ziemię może zamienić,
Bo po erupcji, lawa zła rozleje się wszędzie.
I choć niektórzy próbują coś zmienić,
To wojna zawsze niszczyć będzie.

autor

rudibraun

Dodano: 2009-02-26 13:35:52

Ten wiersz przeczytano 1022 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Polityka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie