Ślepe piękno

Piękne jest, że można się cieszyć życiem mimo własnego nieszczęścia.Chciałbym jej pomóc...

Dzień jak codzień, miły i pogodny był,
wiatr mi troche potu z czoła zmył.
Zdyszany do tramwaju wsiadłem.
Ręka w kieszeń, patrze, miejsce i usiadłem.
Oddech łapie, najpierw szybko, potem wolniej, wkońcu spokój mnie odwiedził.
Spoglądam i widze i nie wierze oczom własnym, aż uśmiech mnie nawiedził.
Dziewczyna piękna w ciemnych okularach śmiechem w odpowiedzi i smutki niepowodzeń przeklętych
odeszły.
Przystanek i jakoś dziwnie wstała,
ale patrze jednak laska biała.
I wyszła, a smutek nawiedził me serce.

Chciałbym zakochać się w niewidomej, kochała by mnie za to, że jestem i nie obchodziło by jej to jak wyglądam.

autor

ginoten

Napisany: 2005-04-09 Dodano: 2005-04-09 20:26:04

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie