Ślepe robaki ułudy

Pożerają to co niebyłe
Zrodzone w wietrze tysiąca pragnień
Czy o błahostkach sen wykraja ramy
Czy wielkich idei morzu co zalewa
Wszystko to pożrą robaki ułudy
Jedynie one są rzeczywistością
W wyśnionych nierealnych scenach
Stopią nadzieję, wiarę w przyszłość, cele
Zatopią zęby i w Twoich fantazjach
A Ty ich kształtów nigdy nie dostrzeżesz

Ślepe robaki, robaki ułudy
Z marzeń wygryzą duszę człowieka
A człowiek bez marzeń to jakby kaleka

autor

radon

Dodano: 2006-09-01 13:49:00

Ten wiersz przeczytano 504 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie