ślepo
nie chciałam tego co dla mnie miałeś
i odtrącałam wciąż twoje ręce
śmiałam się na głos kiedy płakałeś
szukałam szczęścia
bo to co miałeś - to tak niewiele
wszystko się w tobie szczelnie zamknęło
gorące serce pełne miłości
i uwielbienie
zdeptałam szczęście szukając ślepo
a drugiej szansy los już poskąpił
dzisiaj ubrana w pokutny worek
otwieram oczy
:))uśmiech dla wszystkich którzy zajrzą.
autor
jozalka
Dodano: 2014-05-15 10:34:04
Ten wiersz przeczytano 1561 razy
Oddanych głosów: 51
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (54)
Dużo uśmiechu przesyłam dla Ciebie jozalko żeby
smuteczki zniknęły na zawsze w studni zapomnienia.
Pozdrawiam paa
Ciekawy wiersz i pełnej refleksji?
Powiem tylko, że szkoda…
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie:)
Głębokie przesłanie niesie ten wiersz. A mówią, że
lepsze jest wrogiem dobrego. Pozdrawiam
:))
Dziekuję za uśmiech ,pozdrawiam
Smuteczek z piękną melodyką :) Pozdrawiam
I ja się uśmiecham, bo bardzo dobry wiersz wysmuciłaś,
jozalko:)
Jozalko ja też kiedyś zaprzepaściłam swoją szansę na
szczęście...Pozdrawiam cieplutko:)
Ostatnia zwrotka to sama prawda ubrana w zgrzebną
sukmanę. Jakże często dostrzegamy zbyt późno, co
tracimy...
Mówią że przeważnie
"Mądry Polak po szkodzie"
Lecz my tu tylko
Jak ten przechodzień...
Było nie było
Wszak mamy wiosnę
Czas by wróciły
Myśli radosne:)))
Piękne pozdrowionka...
Dla Ciebie jozalko uśmiech podwójny:-) :-) , żeby
odszedł smutek:-) . Pozdrawiam serdecznie
Pięknie napisałaś o utraconym uczuciu,o tym,że bywa,iż
los nie chce nam dać drugiej szansy...
Bardzo życiowy,dobry wiersz
Serdecznie pozdrawiam:)
Ludzki wiersz, bo to takie ludzkie przegapiać, co
najlepsze w życiu:))
Ślepo i co zrobić.
To smutne, gdy zbyt póżno się zrozumie.
Pozdrawiam serdecznie:)
Ciągle coś tracimy i coś nam ucieka,
lecz największą szansą - życie dla człowieka!
Pozdrawiam!