Słodki smak trucizny

Jak pięknie, spokojnie przyroda budzi się do życia?
Ludzie jeszcze śpią o świcie
W oddali słychać śpiew ptaków
Czyżby swoje święto miały

A ja do poduszki przytulona rozmyślam o wczorajszym dniu
Pozostał jedynie w ustach
?Słodki smak trucizny
Który wciąż pragnę czuć?..wiedząc, że zabija?

Spijam resztki nektaru, nocny grzech w zakamarkach rozpusty
Sącze duszę skalaną
Nadal chcę spijać słodki smak trucizny
Jak jad żmij krew zatruwa?

I ten ból serca, poprzez rozpacz popadam w obłęd
Czuję, że jestem burzą w mroku, szalejącym morzem
Słowa mych ust płyną jak lód
Oziębła do bólu królowa serc

A trucizna nadal wdziera się w głębiny serca, brudem zarasta
Patrzę jak umieram...życie od środka
Jak mam uprosić o łaskę boga?
Żeby zesłał anioła z antidotum na te zło

Na słodki smak trucizny
No jak nadal mam żyć
I nic nie czuć...

Autorem myśli zawartym w cytacie jest ~yehudit

autor

astreja

Dodano: 2011-07-17 08:14:29

Ten wiersz przeczytano 655 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie