Słodkie dary

Kropka nad i figlarna, pląsa wśród milionów,
niewidocznych dla oka macek żądzy, pragnień.
Z efów ust wydobyty, czarci sens idiomu,
miłosnego języka, w żar przechodzi nagle.

Spazm falami przetacza namiętności ciała.
Perfekcyjną tonacją, dźwięczną instrumentu
lutniczego melodią, w rozedrganiu tarza.
Dociera w zakamarki zmysłowych odmętów.

Wyciszone emocje, w wygładzonym lustrze,
sinusoidy zmysłów, stają się obrazem.
Porozlewana błogość, w wypełnionej pustce,
jest tym, co srogie życie czasem daje w darze.

autor

Leszek

Dodano: 2005-09-02 13:31:17

Ten wiersz przeczytano 664 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Sylabiczny Klimat Rozmarzony Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie