Słońce
Siedzę przy oknie
Rozmawiam ze Słońcem.
Myślisz że to trudne,
Wesołe czy nudne?
Ja ci powiem tylko,
Że i ludzi kilku
Nie mogło by wcale
Tak pokrzepić trwale,
Tak mile rozmawiać
Tak świecić promieniem.
Słońce jest szczęściem
A twa trwoga cieniem.
Dla Słońca :)
autor
mariian
Dodano: 2005-06-08 20:18:26
Ten wiersz przeczytano 431 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.