Słońce kontra Gdynia

Zainspirowany wpisem na Fb o Gdyni i zachmurzonym niebie nad nią, napisałem...I nie mogłem odnaleźć wpisu naFB. Więc zamieszczam tutaj.

Lubię czasem pożartować… Czasem? Raczej stale!
Niebo nawet zachmurzone, ja zawsze pochwalę...
A czy ktoś oskarża Gdynię, że mija się z Słońcem
Ono wschodzi koło Łodzi, więc kij ma dwa… końce!

Jeden znaczy, że nad Gdynią wiszą czarne chmury.
Czy przejmuje się tym Słońce, patrząc na to z góry?
Do pewnego stopnia owszem, bo ma też powody.
Wszak nie może tak bez końca, w parę zmieniać wody.

Parowanie ciut się zmniejsza, chmury „przeszkadzają”
a kalorie „promieniste”… „w kosmosie” zostają
Szuka wtedy nasza gwiazda(?), jąder… kondensacji...
Żeby chmury się „zsikały”, nie ma w tym sensacji.

Atmosfera, to są gazy i w nich rozproszone :
popiół (z Etny, oraz z „inszych”) i w pył obrócone,
saharyjskie niegdyś skały. Bark w bark „lewitują”,
eteryczne aromaty z iglaków. Krople kumulują!

nasze wszelkie „nadprodukty”- rolne, przemysłowe.
Gdynia ma atuty stałe. „Słone”bo, środowiskowe.
Cząstki soli morskiej, pełno ich nad miastem.
Dla deszczowych nimbostratusów są zbawczym „balastem”…

A gdzie tkwi (już na poważnie) zagadka niebiańskiej szarości?
W atlantyckim wpływie cyklonalnym, dodam dla ścisłości…

(DoCent)

autor

DoCent 1

Napisany: 2019-10-20 Dodano: 2019-10-20 20:46:38

Ten wiersz przeczytano 637 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie