słoneczniki

Słoneczniki
Słoneczniki wysokie, wysmukłe bogi jesienne
Przywodzące na myśl pory pełne słońca, a także deszcze zmienne
Stoicie rzędem, na przemian to żółcią to złotem błyskając
Koniec lata , a przybycie jesienie ludziom z wolna objawiając
Pora waszego dojrzewania oznajmia zmianę, woń inna wokoło się roztacza
To słońce przywołuje, to o jesienny liść zahacza
Jak miło pójść w ogrody, zobaczyć te bóstwa twarz ku niebu wyciągające
Uroki jesieni o raz różne jej dary w naturze przynoszące
Połuskać ziarna czarme,z owocem dojrzałym smakujące
I o pożytku tych nasion i ich walorach wszystkim przypominające
Jacy to sławni malarze urok tych kwiatów późnego lata opiewali
I ileż to czaru w tych żółtych roślinach na płótnie zostawiali
Podziwiajmy więc i my te jednookie bóstwa jesienne
Bowiem przychodzi i na nich pora odejścia, w przyrodzie wszystko jest zmienne
p

autor

unglesio z Bieszczad

Dodano: 2009-08-28 18:52:59

Ten wiersz przeczytano 4500 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie