Slota

W meloniku i kapocie,
w strugach deszczu, w grzaskim blocie
spaceruje slota.
Chociaz szalem owinieta,
przemarznieta, przemoknieta,
z nosa kapie, w gardle drapie,
zniechecona wolno czlapie.
Na herbatke jej nie prosza,
jej nadejscie ciezko znosza,
drzwi przed nosem zamykaja,
ogrzac w chacie sie nie daja.
Narzekaja wszyscy wokol
- czas twoj minie, bedzie spokoj.
Wez ze soba chlod i pluche,
schowaj w kieszen zawieruche,
zgin, przepadnij, opusc nas,
bo na zime nadszedl czas.

autor

Gonik

Napisany: 2005-11-10 Dodano: 2005-11-22 17:26:20

Ten wiersz przeczytano 895 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie