@Słota, polska jesień

Tym razem, wiersz ukazuje jesień jako czas przygotowań
do zimy, jednocześnie odzwierciedlając melancholię i
refleksję nad mijającym czasem, symbolizowaną przez
opadające liście i zgrzybiałe drzewa.
(+)

Świetny wiersz z podtekstem, napisany z lekkością
spadających liści, to nic, że jesień zamyka jakiś
rozdział, będą nowe i zielone :)) Pozdrawiam ciepło
jazkółko :)

Bardzo lubię ten wiersz. Górna półka dla mnie.
Pozdrawiam :)

Jeden z najbarziej dowolnych wierszy, jakie spotkało
mi sie spotkać. Lubię jego cielesna i erotyczną
linię.
Taki wiersz, ze tylko wracać - tyle w nim zawsze
nowego.
:)

Klimatycznie i dwuznacznie. Czekam ma tą polską -
złotą...
Pozdrawiam z podobaniem :)

A może i karate

Ślicznie!
Niektóre związki są jak zapasy, a wolałoby się np.
fokstrota ;)
Pozdrawiam Moniu :)

Pięknie dziękuję za odwiedziny i komentarze, życząc
wszystkim miłej, jeszcze letniej niedzieli. :)

Re Krzysiek: Dzięki, poprawiłam :) Fajne skojarzenie z
tymi zapasami, zmieniłam też "klimat", bo w takim
odczucie pasowałby nawet "wesoły" Pozdrawiam Cię
serdecznie : )

zapasy do dobra dyscyplina
na macie i w słoikach
a właśnie wrzesień przynoszący jesień
jest temu sprzyjający
że i przy piecu można stać
i do słoi troszkę dać

Podobało mi się bardzo zatem plusa zostawiam:)))

Jesienna perełka:-)
pozdrawiam

Zachwyciłaś metaforami i całością.
Pozdrawiam serdecznie Jazkółko :)

piegaty? nie lepiej po nowemu, piegowaty?

To nie zapasy, to przytulanie ;-)

Wiersz do ktorego chce sie wracac...

Świetne metafory. Puenta zaskakuje. Pozdrawiam :)