Słów potokiem

Cóż rzec mogłam wiecej...
gdy w nieprzemyślanych słów potoku swe uszy zatopiłeś
czekając aż choć jedno z nich
stanie się odbiciem sensu mego przy tobie istnienia?
Dodać jeszcze jedną kroplę,
jedną,z wód-tych zatrutych mym egoizmem,
wizją rozstania i lękiem?

Nie,nie mogłam już...
nie starczyło też sił by przetrwać,
by dalej przez życie z tobą wędrować,
śmiertelnego potoku mych słów,
samotnie,w nicości milczenia
przez wieki będę żałować...

Pozostanie tylko szum potoku,
który serce na kawałki sposobność miałby rozerwać
i głos Boga wołający by milczenie nasze
chociaż jednym słowem przerwać

Padnę na kolana w oczekiwaniu i podzięce,
a Bóg spojrzy mówiąc:Wiem,
lecz uczynić nic nie mogę,
gdyż milczeniem twoim
mam związane ręce.

popłyną łzy...
I nic już więcej.

autor

Red Rose

Napisany: 2005-01-25 Dodano: 2005-01-27 00:36:30

Ten wiersz przeczytano 662 razy

Oddanych głosów: 54

Rodzaj Nieregularny Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie