Słów słodkie brakowanie

Dla Tej.

Jakże imię Twe uwielbię
skoro słowa więzną w gardle
nie pojmując jak im wielkie
rzeczy dusza podać pragnie?

Słońce studzi to co grzeje
serce. Gorąc słowom dając
ustawiamy go przed strzelce.
I tak przed plutonem stając
blednie już to jeszcze mocniej
aż ostatni dech wyzionie.
Pada – a twarz barwy nocnej
już uczuciem nic nie płonie.

Lecz jest dusza NIEŚMIERTELNA,
co uleci hen wysoko
i wśród gwiazd kołując jedna,
tam gdzie nie dopadnie oko
żywot dziki będzie wiodła
jaśniejszy mając od nich strój
bowiem język chytrze zwiodła
rzucając go w przegrany bój.

Tak miłość moja słowami się bawi
i rozkosznym umysł kłopotem truje,
lecz gdy ucho do piersi mej przystawisz-
usłyszysz jak serce Twemu wtóruje!

autor

Grafomanski_Wybryk

Napisany: 2008-02-17 Dodano: 2008-02-17 12:35:36

Ten wiersz przeczytano 484 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie