słowa.

krok do przodu stawiam by o dwa sie cofnąć
by cofnąc o cztery, o pięć i wciąż w tył
i mimo mej woli by stanąć i spocznąć
ja ide uparcie jak na czyjś dryl

choć droga niepewna, niekręta niestroma
idę do tyłu nie odwracam głowy
po cóż wiedzieć co kwitnie za rogiem
na każdy kwiat teraz człowiek uczulony

i pęką, wciąz pęka szkło pod dotykiem moim
mimo, że lekko je trzymam i nie łapczywie
idę do tyłu nie odwracam głowy
opuszczam szkło na szklanej pokrywie

Nie stroma ta ścieżka, odwracam więc głowe
i widze że doszłam już na kres drogi
cofam do tyłu więc lewą nogę
i idę mym szlakiem do starej drogi.

autor

newborn

Napisany: 2009-04-28 Dodano: 2009-04-29 17:34:36

Ten wiersz przeczytano 485 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie