...słowa...
już dawno nie tuliłaś mnie ażurem
zapomnianych połonin (historia prawdziwa)
noc kołysze księżyca poświaty
dotyk twój po plecach mi się zwija
wiesz! tęsknię za naszym wspólnym byciem
pisaniem wierszy w kolorach tęczy
czas mija jakimś mi obcym niebytem
może dusza uśpiona chce cię więcej
ręce spragnione są ciała
usta błądzenia po zakamarkach jego
obce mi słowa pisane w noc
krzyk! chce przecież tego samego
suknia z łąk polnych uszyta
na ciała mlecznej drogi koronie
i słowa co prawdą się stają
pisane dla niej i o niej
dziękuję wszystkim :):):)
Komentarze (35)
Serdecznie Dziękuję Januszu
za Każde Ciepłe i Pogodne Słowo ...
życzę wiele kruszyn szczęścia . . .
Miłe słowa. Pozdrawiam:)
Ech te kobiety, ile wierszy pięknych powstało przez
nie (dzięki nim), a ten tu tak piękny jak one same,
albo i bardziej :) Pozdrawiam.
no no słońce Ty moje...dziekuję za usmiech wiele dla
mnie znaczy:)
;) wiesz, co myślę...:)
"tęsknię za naszym wspólnym byciem" :) pięknie i
wzruszająco, chciałabym, żeby o mnie ktoś tak
pomyślał...
Ładny wiersz :) Pozdrawiam.
Pięknie Januszku :) naprawdę rozmarzyłam się Twoim
pragnieniem. Twymi ustami i słowami :)
świetnie :) Tylko: dotyk twój po plecach mi się zwija
- do tego to ja tłumacza potrzebuje... nie umiem sobie
wyobrazić zwijającego się dotyku :( krzyk! chce
przeciez tego samego - literówka, i nie wiem czy to
krzyk chce, czy ja chcę czy on chce? :)
romantyczny i pełen uczucia, połoniny..:)
"Dotyk twój po plecach mi się zwija", fajnie
to wymysliłeś a całosć w moim ulubionym klimacie.
romantycznie tutaj i ciepło. a niech się spełni i
tęsknota pójdzie sobie gdzieś na spacer:)
"..czas mija jakimś mi obcym niebytem ..." Coś
pięknego..
Pisać dla kogoś, kto bliski sercu,
jest niepojętą słów tajemnicą…
Jest tą melodią nieśmiałą, piękną
i odkrywaną czasu granicą. :)
Piękne metafory i w jakiż niesamowicie romantyczny
nastrój wprawia Twój wiersz. Pozdrawiam:)