Słowa

Kiedy wątpiłem w znaczenie swych słów
Myślałem, że są dla innych niewiele warte
Lecą jak płatki dmuchawca roznoszone przez delikatny wiatr
I znikają, niewiadomo gdzie
Bo kogo obchodzą rzeczy nieistotne

Sądziłem, że są ciche i nikt ich nie słyszy
Jak szept rozsądku w umyśle nierozsądnych ludzi
Jak jeden głos sprzeciwu wśród agresywnego tłumu
Jak życie bez emocji


A pragnąłem niewiele
by płynąc z potoków wiedzy i mądrości
Wypełniały puste dzbany oparcia i nadziei
Lecz zamiast tego
okazywały się magmą wypalającą wszystko, co mają przed sobą

Dopiero Ty jedna nauczyłaś mnie,
że nieważne kim jesteś dla siebie
to one jednak żyją
Są niczym gwiazdy na niebie
Gasną a potem wracają do Ciebie wraz ze swym światłem

autor

utkanyzmarzenia

Napisany: 2014-02-20 Dodano: 2014-02-20 06:57:20

Ten wiersz przeczytano 645 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie